Historia budownictwa pasywnego i niskoenergetycznego zaczęła się w 1988 roku w Niemczech.
Pomysłodawcom był Wolfgang Feist, który wraz z zespołem inżynierów z Niemieckiego Instytutu Mieszkalnictwa i Środowiska opracował wytyczne projektowania budynków niskoenergetycznych.
Wyniki pracy swojej i zespołu przedstawił w maju 1988 roku na konferencji w Düsseldorfie, na której to od razu zostały zabezpieczone środki finansowe na pierwszą taką budowlę.
Finansowania podjęło się Ministerstwo gospodarki i Techniki a pierwsza realizacja rozpoczęła się w 1990 roku w Darmstadt.
Nowatorstwo tego obiektu nie polegało tylko na drastycznym zmniejszeniu zapotrzebowania na energię (10kWh/m2a) lecz również na użyciu nowoczesnych materiałów budowlanych, wybraniu lokalizacji oraz starannym wykonaniu obiektu .
Koszty realizacji pierwszego budynku pasywnego spowodowały że szeroko pojęte budownictwo niskoenergetyczne zostało zahamowane na całe 8 lat.
W 1998 roku idea budowy domów pasywnych i niskoenergetycznych została poparta przez Unię Europejską projektem o nazwie CEPHEUS .
